Indonezja Lekko Palona

Opis

Lekko palona.

Kawa indonezyjska posiada charakterystyczną- „egzotyczną” ostrość. Indonezja jest światowym potentatem w zakresie produkcji robust.

W Indonezji kawę uprawia się na terenie całego archipelagu. Zaczęło się od słynnej Jawy, gdzie Holendrzy posadzili w połowie XVII wieku. Pierwszy „eksport” kawy z upraw na Jawie sprzedano w 1712 roku do Amsterdamu. W 1877 wszystkie plantacje zostały zniszczone przez zarazę i wtedy wszystkie uprawy zastąpiono drzewkami robusty przywiezionymi z Afryki. Obecnie robusta stanowi ponad 90% upraw, i Indonezja jest największym na świecie producentem tej kawy. Prawie cała kawa pochodzi z małych gospodarstw. Najlepiej udaje się kawa na Jawie, Sumatrze, Sulaweisi i Flores.

Kawa jawajska ma subtelny aromat, niską kwaskowość i przyjemnie zrównoważony, gładki smak. Nieco łagodniejsze i mniej kwaskowe są kawy z Sumatry Sulawesi. Najlepsze plantacje, to Blawan, Jambit, Kayumas i Pankur. Gatunek Mocha Jawa, to mieszanka kawy jawajskiej i jemeńskiej. Wielu koneserów uważa kawę sumatrzańską jako lepszą od jawajskiej. Szczególnie jeśli chodzi o ziarno z okolic Mandhelingu i Ankoli. Ziarno z Mandhelingu określa się nawet jako najmocniejsze na świecie ziarno z gatunku arabica.  Jednym z lepszych producentów na Nowej Gwinei jest plantacja Sigri Estate. Jej ziarno ma zrównoważony smak i dużą moc.

Generalnie Kawa indonezyjska jest mocna, lekko syropowata o dobrej kwaskowości. O tym, że są to dobre kawy świadczy fakt, że głównymi odbiorcami są Niemcy i Japończycy.

Kawa Indonezyjska podobnie jak indyjska płynąc do europy przez kilka miesięcy, zmieniała swój smak na skutek długotrwałego leżakowania w wilgotnych morskich warunkach. Gdy  transport zdominowały parowce, do Europy przypływała kawa o innym smaku. Świeższa, nie leżakowana. Aby zaspokoić zapotrzebowanie na kawę o dawnym smaku, zaczęto kawę sztucznie postarzać przez długotrwałe leżakowanie w okresie dłuższym niż rok w warunkach imitujących transport morski.

Ten sposób nie przynosił w pełni oczekiwanego skutku i jakość kawy zaczęła spadać. Do dziś preparuje się w ten sposób część kawy i sprzedaje jako ziarno w starym stylu pod nazwami handlowymi Old Government, Old Brown i Old Java.

Sami Indonezyjczycy piją kawę zaparzaną  po turecku.